bermula tahun 2012, saye dah tak duduk asrama lagi. yeay!! \(^_^)/
watpe lelame dok sane kalo ala-ala orang tak appreciate pon apa kita buat ye tak? ops
lagipon sbb budak asrama pon dah tak ada, eloklah kita dok luar. nak menebeng lelame kat situ, ape kes. maka bermulalah episod baru saya sebagai seorang penyewa.
disebabkan menggelupur nak carik umah sewa, maka saya pon gigih la menggoogle rumah-rumah sewa yang ada di JB. mak aih. harga sangat horror movie. tiba-tiba, terjumpa satu website ni yang menyediakan sewa-sewa rumah aka bilik. dapat satu, terus sambar dan malas nak amik port, terus menyewa. yeah. komen-komen yang saya dapat masa menjejakkan kaki ke sana ialah bilik sewa tu tak selesa. memang pun. tak perlulah nak detailkan tahap tak selesa tu, tapi agak sedih la. (sila nanges ye) T___T
pada mulanya, keadaan ok sangat-sangat. nak demand ape pon tak guna. dah saya pilih bilik tu. housemate saya ialah seorang Tok Bomoh (sila menggigil ye tuan-tuan dan puan-puan). dia ada bilik khas dia untuk aktiviti perbomohan itu. penah gak skodeng, mak aih, seriyaw hokeh!! tamo tengok lagi bilik tu. so, takdala mencabar sangat dok ngan dia. kekadang je kene tindih (mukan bomoh yang tindih a... gilak lo) ngan benda benda tu, lintasan... ah biasa la. sbb dedulu pon same je. so, best la jugak kekadang lepak same bomoh ne. dia dah agak berusia tapi penuh dengan pengalaman.
nak jadik kesah ni, selepas cuti sekolah yang lepas, elok je saya balik, tibe-tibe bilik kosong sebelah berpenghuni. mulanya saya sangkakan budak-budak kecik yang berlari tu adalah anak-anak or cucu-cucu tok bomoh ni. mane la tau wat lawatan sambil belajar kan. rupenye ada penyewa baru, sepasang suami isteri bersama sepasang anak mereka yang berusia dalam lingkungan 2-4 tahun. comel bebudaknye.
kehadiran mereka pada awalnya tidak memberi masalah. walaupun saya perasan, ubat gigi saya semakin menyusun dengan kadar mendadak. balik-balik umah bile pergi toilet, bau shower foam kepunyaan saya. erm. takpelah kot. dah kata share bilik air. saya hanya mampu memandang sahaja bila baldi saya setiap hari ada saja pakaian berendam. hurmmm... tak best kan?
saya tak kesah ngan tok bomoh tu, sbb bile dia guna sabun basuh saya, saya tumpang washing machine. yang jadi masalahnye penyewa baru ni, ala-ala ambik kesempatan. semua digunakan ikot suka makcik dia.
latest story ialah pasal berus gigi saya. berus gigi? itu pon nak kecoh?
saya memang kurang gemar bile orang pakai barang saya, tapi akan consider kalau barang tersebut boleh di share. tapi kalau dah tahap berus gigi tuan tuan dan puan-puan, tak ke geli. puncanya saya terperasan ialah berus gigi saya kerap beralih. tempat letak barang mandian saya selalu berpindah randah. sampai satu hari jenuh pepagi buta time nak gosok gigi, berus lesap. rupenye dia selit kat celah bilik air. amboiiiiiiiiii... melampau gila babi neh. babi pon tak melampau macam tu taw! (sebab babi mane gosok gigi T__T)
akhirnya, saya mengambil tindakan drastik dengan menyimpan segala barang mandian saya dalam bilik air. sekali tu saya terlupa nak bawak masuk dalam bilik. eh, dia guna jugak T___T geli ya amat... rasa macam nak aniaya je dia dengan celup berus tu dalam mangkuk tandas dan soh dia guna. tapi takkan la nak kejam macam tu. tak ostad lah saya. huwaaaaaa...
semalam (sebelum post ini kuar), sewaktu saya sedang melayari FB dan membalas komen-komen peminat eh (martyla perasan), tiba-tiba pintu bilik diketuk... jeng jeng jeng... ngeri weh... bile bukak, terjengul isteri dia dengan dressing kurang akhlak tu. tetibe hulur henpon. ingatkan nak mintak nomot tipon ke ape (jadah nak hadap binik orang T___T),
rupenye dia nak tolak henpon dia (yang agak hazab dari nokia 3310 saya) dengan harga RM30 sbb nak beli pampers T___T saya kata takde cash money. sbb kebiasaan saya, cash money hanya bawak balik dalam RM5 saje. nak makan dan shopping baru kuar duit ribu riban.
then dia ala-ala memaksa, ala RM1o pon boleh la. ish. orang dah kata takde tu, motip sangat tak paham bahasa. last-last saya cakap sorry. memang takda dan tutup pintu.
hosmet baru ini memang laki bini tak keje rasanya. pelik la. macam mana leh sampai ade dua anak tapi tak keje. :(
dan motip ko nak berpampers bagai. dah tau takleh beli, pakai jela kain bedung. masa saya kecik-kecik dulu, pakai kain pelekat abah angkat saya je untuk bedung dan lampin tau T__T
ades. sesungguhnye saya amat takot dichabol.
rentetan daripada peristiwa itu, saya:
1. semakin takot nak duduk lama kat situ. buatnya memalam time saya kene tido dan diperkosa tak ke naya T____T
2. takotnye nak tawen kalo gini masalahnye yang jadik..... cemane la ko boleh kawen, tapi tak mampu bagi nafkah zahir :(
Ya Rabbi, bantulah saya T___T
No comments:
Post a Comment